16. Класіфік-я навук. Месца гіст. Навукі ў сіс-ме грамадска-гуманіт. Ведаў.

Навука – сукупн. навуков. ведаў аб прыродзе (навакольн. свеце). Гісторыя – навука аб грам-ве. Усякая навука паўст. у выглядзе пэўнай сіс-мы ведаў – як сувязі элементаў, якія яе грам-ва. Так падзял. і навукі: 1) Філасофія – навука-першапачатак, асэнсоўв. інш. навукі. 2) Прыродазнаўства – комплекс прыватных навук, вывуч. прыроду; 3) Грамадазнаўства – вывуч. жыццё чал-ка і грам-ва. Спробы класіфіц. вобласці чал. ведаў на розных падставах. прадпрым. з часоў антычнасці. Арыстоцель вылуч. 3 вялік. групы такіх абласцей: тэарэтычныя (фізіка, філасофія), практычныя (этыка і палітыка) і паэтычныя (эстэтыка). У механічныя (сельск. гасп-ка, паляванне, тэатр), і логіку. Сёння існуюць розн. класіфік-і навук, у сувязі з тым, што вучоныя па-розн. вызнач. спецыфіку, змест навукі. У цэлым выдз. грамадскія навукі (псіхалогія, сацыялогія), гуманітарныя (гісторыя, філалогія), прыродазнаўчыя навукі (геаграфія, фізіка), тэхнічныя (механіка, інфарматыка). У мінулым – спрэчкі, ці можна назваць гіст. навукай. У наш час такая праблема не стаіць. Гіст. навука знаходз. пад навук. Такі ўплыў – плённы. Дадзеныя гэтых навук дазвал. гіст. больш поўна і эфект. выконв. свае сац. функцыі. Узаемапранікненне навук. Навукі развів., узаемадзейнічаюць і узаемададуюць адна другую. Гіст. займае важна месца сярод інш. навук. Вывуч. генэзіс гэтых навук (гіст. філасофіі, напрыкл.), аднак і сама падлягае вывучэнню (напрыкл., філасофія гісторыіі). Эпістэмалогія – навука, якая вывучае навуку у цэлым.